Το καλό με την Κρήτη είναι πώς όπου και να βρίσκεσαι έχεις πολλές επιλογές τι θες να μυρίσεις ; βουνό ή θάλασσα ή και τα δύο παίρνεις το αυτοκίνητο και τσουπ έφτασες!
Έτσι και εμείς ένα μεσημέρι με τα κορίτσια είχαμε όρεξη να μυρίσουμε θάλασσα, όχι απαραίτητα και να κολυμπήσουμε απλά για την μυρωδιά και μόνο !
Υπάρχει ένα μέρος πολύ κοντά στην Αγία Γαλήνη, περίπου 5χλμ, καλά κρυμμένο (ναι πάλι νότια θα σας πάω ! Τι να κάνω που λατρεύω αυτή την μεριά της Κρήτης) και είναι η παραλία του Αγίου Γεωργίου .
Φτάνοντας στην Αγία Γαλήνη πρέπει να έχεις το νου σου στις ταμπέλες γιατί το πιο πιθανόν είναι να προσπεράσεις την στροφή που κατηφορίζει προς την παραλία, είναι λίγο χωσμένη αφού μόνο άμα είσαι ντόπιος μπορείς να την εντοπίσεις εύκολα . Πήραμε λοιπόν την κατηφόρα και σε μερικά λεπτά ο προορισμός μας ήταν μπροστά μας. Για να φτάσεις στην παραλία περνάς μέσα από ένα snack bar–restaurant–café ενα μαγαζί λίγο απ’όλα που παρόμοιο του δεν έχω ξαναδεί! Η δε διακόσμηση και αυτή μοναδική όπως το συντριβάνι που είναι φτιαγμένο από λεκάνες ,ναι όπως αυτές που απλώνουμε τα ρούχα!
Φτάνοντας στην άκρη του μαγαζιού νομίζεις πως είσαι σε ένα μπαλκόνι με θέα μια μεγάλη πισίνα . Γύρω γύρω η περιοχή είναι βραχώδης και η παραλία έχει βότσαλάκι με πεντακάθαρα γαλανά νερά .Στη μέση της παραλίας ξεχωρίζει μια παλιά πλωτή εξέδρα μάλλον για να εξυπηρετεί τις βάρκες των ψαράδων ή και κάποιο καραβάκι που αφήνει κόσμο. Aπό εκεί τα πιτσιρίκια ανεβαίνουν και κάνουν τα μακροβούτια τους ! Ποσο τα ζήλεψα.. Μου θύμισαν τα ανέμελα παιδικά μου χρόνια , τις καλοκαιρινές οικογενειακές διακοπές με την μαμά να φωνάζει όρθια με το ένα χέρι στην μέση και το άλλο να κάνει απειλιτικά νοήματα : “Μη σε δω να ανεβαίνεις εκεί πάνω, σε έφαγα ” ή “Μην πηγαίνεις βαθιά θα πνιγείς”, με το νερό ωστόσο με το ζόρι να φτάνει μέχρι το γόνατο, όπως και το κλασσικό “Έλα να σου βάλω αντιηλιακό θα καείς” όπου γινόταν κανονικό πάστωμα με το δέρμα να μην φαίνεται από την ασπρίλα και άλλα τόσα πολλά που όλοι ακούγαμε σε ανάλογες περιστάσεις .
Μια τέτοια κατάσταση βιώνανε και τα πιτσιρίκια , τα χαιρόμουνα τα άτιμα γιατί αψηφούσαν τον κίνδυνο οχι της εξέδρας αλλά να μην πέσουν στα χέρια της μάνας τους! Από το γέλιο τους φαινόταν οτι το διασκέδαζαν απόλυτα, όπως και εμείς μαζί τους!
Τελικά βουτήξαμε, μας παρέσυραν… αλλά δεν έφτασα ποτέ στην εξέδρα φοβήθηκα να ανέβω και να πηδήξω και εγώ μαζί τους φαίνεται μεγαλώνοντας, μεγαλώνει και ο φόβος για το άγνωστο, προτιμάς τα πιο σίγουρα…Έτσι έδειξα τις δεξιότητες μου στο κολύμπι και έκανα απλά ένα κατακόρυφο μέσα στο νερό. Κατάφερα πάντως να τα εντυπωσιάσω!
Αργά το απόγευμα και μετά από τόσο παιχνίδι μας έπιασε μια λιγούρα όποτε και καθίσαμε στο snack bar–restaurant–café λίγο απ’ όλα να φάμε και να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα μιας και τα σχόλια που είχαμε ακούσει ήταν εξαιρετικά!
Εννοείται πως δεν θα φεύγαμε πριν το δειλινό! Μπορεί να έχω δει εκατοντάδες ηλιοβασιλέματα μα κάθε φορά είναι σαν πρώτη φορά …η ίδια αίσθηση όταν το αντικρίζω!
Όπως δεν ξεχνάω και την αίσθηση όταν τρως του σκασμού, που σε ενοχλεί ακόμα και η σαγιονάρα στα πόδια που τα τεντώνεις μαζί με την κοιλιά και ξεφυσόντας πετάς και ένα “πω πω έσκασα πάλι” !Τελικά έιχαν δίκιο όσοι μας το πρότειναν ! Οτιδήποτε δοκιμάσαμε ήταν απλά delicious!
Τι όμορφη μέρα, πόσο γέλασαμε και πόσες όμορφες ιστορίες θυμηθήκαμε με αφορμή τις σκανταλιές από τα πιτσιρίκια …
Η παραλία του Αη Γιώργη ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμουν, απομονωμένη, ήσυχη και ιδιαίτερα όμορφη.
Εξερευνήστε και χαρείτε το νησί μας και μάθετε όλους τους κρυμμένους θησαυρούς του !
Travel info:
- 5 χλμ περίπου από την Αγία Γαλήνη προς Μέλαμπες
- Έχει δύο παραλίες τον Λυχνιστή και το Κολυμπηστηρι
- Ιδανικές για ψάρεμα
- Υπάρχουν μερικές ομπρέλες
- Η ταβέρνα θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό
